پخ‌زنی و چمفرینگ صفحات: تفاوت آن‌ها در چیست؟
دو کلمه پخ‌زنی و چمفرینگ معمولاً در کارگاه‌ها به جای هم به کار برده می‌شوند، ولی آیا بین این دو کلمه تفاوتی وجود دارد؟ تمام صنایع بین این دو کلمه تمایز قائل نیستند، ولی در حوزه فلزکاری، معمولاً یک تفاوت کاملاً روشن وجود دارد.
در هر دو فرآیند مواد با زاویه‌ای خاص نسبت به سطح برش داده می‌شود، و هرگونه خار و نقص‌هایی که ممکن است در لبه‌های تیز یک کار وجود داشته باشند برداشته می‌شوند. تفاوتی که در اینجا متصور است در عمق این برداشت نهفته است.
در فلزکاری، پخ‌زنی معمولاً برداشت فلز با ضخامت کامل ورقه یا دیواره لوله. این نوع پخ‌زنی معمولاً برای این انجام می‌شود که سطح قطعات برای جوشکاری به هم شکل مناسبی داشته باشد. برداشت ماده تا سطح مخالف اجازه می‌دهد فلز ذوب شده حفره را پر کرده و در کل ضخامت قطعه جوشکاری شده اتصال برقرار شود.
نوع پخ می‌تواند با توجه به شکل مورد نیاز متغیر باشد. برای مثال، وقتی قطعات کنار هم قرار می‌گیرند، یک زاوه ساده می‌تواند شکل V تشکیل دهد، و پخ J شکل نیز یک مخزن U شکل ایجاد می‌کند. در هر دو حالت، نکته‌ی مهمی که وجود دارد این است که این شکل در طول کل ضخامت قطعه، یا حداکثر حد ممکن ایجاد شود تا قدرت قطعه جوشکاری شده بهبود پیدا کند.
پخ‌زنی در صنایع دیگر ممکن است به معنای برداشت سطحی ماده برای از بین بردن لبه‌های تیز، و یا زیباتر کردن قطعه انجام شود. این کار همیشه برای قبل از جوشکاری انجام نمی‌شود، و ممکن است برای از بین بردن برآمدگی‌ها و خارهایی که ممکن است در اسمبل کردن قطعات مشکل ایجاد کند استفاده شود.
برای مثال، رومیزی‌های شیشه‌ای اغلب به خاطر مسائل ایمنی پخ‌زنی می‌شوند تا از بریدگی‌ها جلوگیری به عمل آید، و این پخ‌زنی می‌تواند هم به لبه‌های سطح بالایی و هم به لبه‌های سطح پایینی اعمال شود. وقتی در همان فرآیند مواد کمی برداشته می‌شود، به آن چمفرینگ گفته می‌شود.
دیگر تفاوت های پخ زنی و چمفرینگ چیست؟
چمفرینگ می‌تواند برای برداشت فلز با هدف تزئینی، برداشت خار، و یا کاهش ابعاد سطح برای فرآیندهای بعدی انجام شود. برای مثال، معمولاً فرآیند چمفرینگ برای ایجاد خزینه‌های پیچ‌ها و سایر مهره‌ها انجام می‌شود که درست سر جای خود قرار گرفته و نسبت به سطح اصلی برآمدگی نداشته باشند.
یک مورد مصرف دیگر چمفرینگ یا لبه‌پخ‌زنی این است که بتوان به راحتی قطعه‌ای که تلرانس بسیار محدودی دارد را در فرآیند اسمبلی وارد یک سوراخ کنیم. اگر کمی لبه‌ها را پخ‌زنی کنیم، ریسک عدم هماهنگی و خراش لبه‌های سوراخ کاهش پیدا می‌کند. به ویژه در عملیات‌های اسمبلی خودکار این مسئله اهمیت ویژه‌ای دارد.
همچنین ممکن است برای تعیین ابعاد دقیق بیرونی یا داخلی نهایی اسمبلی، استفاده از چمفرینگ الزامی باشد. منطقه‌ای که در آن لبه‌پخ‌زنی انجام شده است می‌تواند به عنوان راهنمای هماهنگی یا سینک عمل کرده و قطعه دیگر را در فرآیند اسمبلی سر جای خودش نگه دارد.
از آنجایی که دو کلمه پخ‌زنی و چمفرینگ معمولاً به جای هم استفاده می‌شوند، بهتر است درگیر این نباشیم که این کار چه نامیده می‌شود، بلکه بهتر است تمرکز خود را بر روی این بگذاریم که این کار در نقشه‌ها و مشخصه‌ها چه نامیده شده است. اگر ابعاد با فهرست علائم همخوانی ندارد، باید از مشتری بخواهید اطمینان حاصل کند هیچ اشتباهی از سوی آن‌ها وجود ندارد – ولی در نهایت، نقشه‌ها و مشخصه‌ها اولویت دارند.
در مجموعه ایران بور محصولات پخ‌زنی پروموتک ، اومکا و سویسا را پیشنهاد می‌کنیم – تجهیزات بسیار دقیقی که می‌توانند هر نوع کار پخ‌نی و چمفرینگ مورد نیاز شما را انجام دهند. به شما کمک می‌کنیم با مشخصه‌های مشتریانتان تطابق پیدا کنید، صرف نظر از اینکه این کار را پخ‌زنی می‌نامید یا لبه‌پخ‌زنی.
وبسایت ایران بور را بررسی کرده و محصولات و ابزارهای جانبی مختلف ما را بررسی کنید. یا اگر سوال خاصی در ذهن دارید، می‌توانید همین امروز با شماره تلفن 021-66412240 – ۰۲۱۶۶۴۱۰۴۵۱ یا ایمیل iranboor@gmail.com تماس بگیرید. همیشه از کمک به شما خوشنود می‌شویم.
