فولاد دوپلکس چیست؟

فولاد دوپلکس نوعی فولاد ضد زنگ با ریز ساختار متشکل از دو فاز با دانه‌ بندی متفاوت به نام‌ های آستنیت و فریت است. فاز های آستنیت و فریت دارای ساختار اتمی متفاوتی هستند و خواص فیزیکی متفاوتی را نشان می‌ دهند. هر یک از این فاز ها تقریباً به میزان 50% در فولاد دوپلکس وجود دارند و به همین دلیل ویژگی‌ های مفید هر دو ماده در فولاد دوپلکس ظاهر می‌شود.

ویژگی‌های فولاد دوپلکس عبارتند از:

• مقاومت نسبتاً بالا در مقایسه با سایر محصولات ساخته شده از فولاد ضد زنگ،
• سختی یا چقرمگی و چکش‌ خواری بهبود یافته در مقایسه با محصولات فولادی فریتی (لازم به ذکر است که این ویژگی‌ ها در محصولات آستنیتی کمتر است)،
• مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی.

فولاد دوپلکس چگونه ساخته می‌ شود؟

فولاد دوپلکس همانند همه انواع فولادهای ضد زنگ، از ترکیب مواد اولیه مشتمل بر سنگ آهن، نیکل، کروم، مولیبدن و سایر عناصر آلیاژی ساخته می‌شود. این مواد در درون یک کوره ذوب شده و با یکدیگر آمیخته می‌شوند. فولاد دوپلکس در مقایسه با سایر فولادهای ضد زنگ، حاوی مقادیر بالاتری کروم (یعنی در حدود 25%) و مقدار کمتری نیکل (کمتر از 9%) و مقادیر ناچیزی نیتروژن است. مقدار فلزات آلیاژی موجود در فولاد دوپلکس در محدوده تعریف شده قرار دارد و معمولاً مقدار آنها، بر اساس میزان کروم موجود در آلیاژ تعیین می‌شود.

مخلوط فولاد دوپلکس مذاب، کاملاً مشابه با یک جامد فریتی متبلور و سخت می‌شود؛ اما با سرد شدن تا دمای اتاق نیمی از مواد، از فاز فریتی به فاز آستنیتی تبدیل می‌شود.

کاربردهای فولاد دوپلکس چیست؟

ویژگی‌ هایی از قبیل استحکام زیاد و مقاومت بالا در برابر خوردگی و درصد مواد آلیاژی نسبتاً کم (به ویژه نیکل)، فولاد دوپلکس را به یک ماده مقرون به صرفه برای کاربردهایی تبدیل کرده است که در آنها استفاده از یک ماده با استحکام و مقاومت در برابر خوردگی بالا ضرورت دارد. از این ماده به میزان زیادی در سکو های نفت و گاز، لوله‌ کشی‌ ها، منیفولد ها یا شیرهای چند راهه، رایزر ها و غیره استفاده می‌شود. در صنایع پتروشیمی از این ماده در لوله‌ کشی‌ ها و مخازن تحت فشار استفاده می‌شود.

برای خرید دریل مگنت میتوانید با مشاوران ما تماس حاصل کنید

فولاد دوپلکس دارای مقاومت بالا در برابر خوردگی و اکسیداسیون است؛ ولی به دلیل تشکیل فاز های شکننده در فریت در دماهای نسبتاً پایین نمی‌توان از این ماده در دمای بالا استفاده کرد. این فاز ها دارای اثر قابل توجهی بر سختی فولاد هستند و باید از این‌ گونه کاربرد ها اجتناب شود.